Όπου ο Καραγκιόζης γίνεται ζαχαροπλάστης

Εντάξει, όλοι ξυπνάμε λίγο πιο αργά κάποιες φορές. Πίνουμε έναν καφέ στα γρήγορα και τρέχουμε να προλάβουμε τη μέρα. Και κάπως έτσι ξεχνάμε να φάμε πρωινό. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά για πρωινό τελικά, πόσο μάλλον όταν λίγο πριν το μεσημέρι το άδειο σου στομάχι χρειάζεται επειγόντως κάτι γλυκό.

Ακριβώς αυτή η στιγμή ήταν που με έπιασε να κατηφορίζω τον πεζόδρομο της Κωλέττη και να μπαίνω με φόρα στον Καραγκιόζη.

Απο το πρώτο κιόλας λεπτό μπαίνεις στο θέμα. Το Παραδοσικό Καφενείο, όπως χαρακτηρίζεται, είναι μικρό και δίνει εύκολα τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην βιτρίνα του μαγαζιού. Ταψιά στην παράταξη, γεμάτα ολόφρεσκα γλυκά σε προκαλούν να διαλέξεις αν μπορείς.

Αφού χάζεψα κάμποση ώρα τη βιτρίνα, δεν αντιστάθηκα και διάλεξα να δοκιμάσω δύο για να συνοδεύσουν τον ελληνικό μου και να αποτελέσουν το καθυστερημένο μου πρωινό.

Και ιδού τα αποτελέσματα!

 

 

 

Cheesecake και δροσερό γλυκό με ελαφριά κρέμα λεμονιού και μπισκότο.

Με συντροφιά πεντανόστιμα χειροποίητα γλυκά στην ζεστή ατμόσφαιρα του Καραγκιόζη, δε θα μπορούσα να φανταστώ πιο ιδανικό μέρος για να απολάυσω το αργοπορημένο - και βροχερό πρωινό μου!

Όπου η γιαγιά χαμογελάει απ' την κουζίνα

Θυμάμαι κάτι καλοκαίρια ατελείωτα, μέσα σε πεύκα και τζιτζίκια, ο παππούς να ποτίζει τα λουλούδια του με μια μπεζ βερμούδα και η γιαγιά να τρέχει πίσω απ' τα εγγόνια της για να φάνε κάτι. Οτιδήποτε. Η γιαγιά μου μας τάιζε σε κάθε ευκαιρία, απο συνταγές του Πόντου και τα πιο νόστιμα γιουβαρλάκια, μέχρι μπανάνες και σοκολάτες, και πάντα με την ίδια περηφάνεια δήλωνε στη μαμά ότι και σήμερα έφαγε το παιδί! Ένα απο αυτά τα καλοκαίρια ήταν που ξύπνησα με το κάλεσμα της γιαγιάς στην κουζίνα. "Έλα, θα φτιάξουμε αυγοφέτες σήμερα!" Λίγη ώρα αργότερα το τραπέζι ήταν γεμάτο με τηγανισμένα ψωμάκια, άλλα με μέλι και άλλα με ζάχαρη.

Απο τότε πέρασαν αρκετά χρόνια, έμαθα ότι τις αυγοφέτες τις φτιάχνουν και αλλού και τις λένε και french toast, και πρόσφατα ανακάλυψα ότι πολλά "πρωινάδικα" τις έχουν εντάξει στο μενού τους. Το διαπίστωσα πρώτη φορά πριν λίγους μήνες με μια επίσκεψη στον αγαπημένο μου Μελίαρτο, όπου είδα για πρώτη φορά μια φρέσκια εκδοχή αλμυρού french toast- σαντουιτς με αγγούρι και τυρί.

Κάπως έτσι έφτασα την Κυριακή να επιλέξω αυγοφέτες στο γενέθλιο brunch του Μ στο Nice n Easy. 

Το Nice n Easy λοιπόν, γνωστό για το υγιεινό μενού του, φτιάχνει αφράτες αυγοφέτες με ψωμί brioche, και τις συνοδεύει με μπανάνα, κρέμα και ένα μείγμα κακάο- ταχίνι, πολύ πικρό για τα γούστα μου δστυχώς.
Δεν θα το συγκρίνω με τη συνταγή της γιαγιάς μου,θα ήταν άδικο, άλλωστε η γεύση έχει μνήμη, και η μνήμη κρίνει όπως νομίζει.
Θα πω απλά ότι χάρηκα που τα πρωινά των γιαγιάδων μας μαγειρεύονται ακόμα, και βρίσκουν τρόπους να τρυπώνουν στις κουζίνες του σήμερα, και το Νice n Easy μου έφτιαξε τη μέρα με την επιλογή του.
Η αναζήτηση της τέλειας αυγοφέτας μόλις ξεκίνησε!

Όπου ο Τσάρλι με κερνάει ένα νόστιμο κρουασάν

Τα πρωινά που έχω ένα κλικ πιο ανεβασμένη διάθεση, βγαίνω από το σπίτι κυνηγώντας θησαυρούς. Για να κάνω το παιχνίδι λίγο πιο εύκολο βέβαια, αρκετές φορές περνάω από το αγαπημένο μου παλαιοβιβλιοπωλείο στην Μπενάκη, σίγουρη οτι πάλι κάτι θα ξετρυπώσω. Αυτή τη φορά όμως, λίγο πριν χωθώ ανάμεσα σε σκονισμένα βιβλία είχα την τύχη πρώτα να πέσω πάνω σε έναν ανέλπιστο θησαυρό, πάνω στην ώρα που χρειαζόμουν έναν καφέ.

Μπροστά μου ξεπρόβαλε ένα γωνιακό καφέ χαριτωμένο και ζεστό, ένα στέκι από αυτά που κάνουν περήφανο τον ξεχασμένο όρο γειτονιά, και είπα να απολαύσω τον καφέ μου στο Charlie Cuplin . Παραγγέλνοντας, ρώτησα δειλά "εκτός από τοστάκι έχετε κάτι άλλο;" για να πάρω την πολυπόθητη απάντηση πως, "ναι, βεβαίως, φρέσκες μπαγκέτες, σφολιάτες και κρουασάν."

Στάθηκα στην μικρή ουρά και χάζεψα την βιτρίνα, για να καταλήξω σε ένα κλασικό και αγαπημένο κρουασάν σοκολάτας, που από την όψη και μόνο ήταν πολλά υποσχόμενο. 

Στον ήσυχο δρόμο της Τζώρτζ λοιπόν, ανάμεσα σε φοιτητές του Πολυτεχνείου που μοιράστηκαν μαζί μου το τεράστιο ξύλινο τραπέζι στο εξωτερικό του Charlie Cuplin, απόλαυσα ένα πολύ νόστιμο κρουασάν, αφράτο και  σοκολατένιο, και ένιωσα και εγώ για λίγο και πάλι φοιτήτρια.

Ικανοποιημένη και χορτάτη έβγαλα το καπέλο μου στον Charlie και ανηφόρισα την Μπενάκη για να συνεχίσω την βόλτα μου και να φτάσω στον τελικό προορισμό μου. 

και ιδού και ο δεύτερος θησαυρός μου!

Με σοκολάτα στο κρουασάν και καλοκαίρι στις σελίδες, σκέφτηκα πως σήμερα ήταν μια καλή μέρα για κυνήγι.