Λένε οτι αυτό που ξυπνάει τους Έλληνες κάθε πρωί δεν είναι μαρμελάδες, ψωμιά, ομελέτες και ξενοδοχειακά πρωινά, αλλά ένας απλός φραπές. Λένε επίσης οτι το ελληνικό πρωινό έχει χαθεί κάπου στα βάθη των χρόνων.
Αν ρωτήσεις τους πιο παλιούς, θα σου πουν οτι το πρωι, πριν πάρουν το μακρύ δρόμο για το σχολείο, στο τραπέζι τους περίμενε τραχανάς, γάλα, και σύμφωνα με τις αναμνήσεις του μπαμπά μου, τσικουλάτο, ωμό αυγό χτυπημένο με ζάχαρη και κακάο.
Αν ρωτήσεις τους πιο νέους, θα σου αραδιάσουν τις λιχουδιές του φούρνου της γειτονιάς, κρουασάν, μπαγκέτες, πίτσες και ευφάνταστες σφολιάτες.
Τον τελευταίο καιρό, γίνονται προσπάθειες να ανακτήσουμε την πρωινή μας ταυτότητα και κάπως έτσι, δίπλα απο το ξυπνητήρι μας βάλαμε το ταχίνι, το βιολογικό γιαούρτι, και τυριά και αλλαντικά με ονομασία προέλευσης.
Αλλά πέρα απο κάθε υγιεινή ή γκουρμέ προσέγγιση, η αλήθεια είναι μία, και την ανακάλυψα οδεύοντας πεινασμένη προς το γραφείο: Αδιαφιλονίκητος βασιλιάς του ελληνικού πρωινού χρόνια τώρα είναι το μοναδικό κουλούρι Θεσσαλονίκης, ή απλά κουλούρι!
Τα κουλούρι για τους Έλληνες είναι ότι η μπαγκέτα για τους Γάλλους. Ένα απενοχοποιημένο αξεσουαρ που θα δεις να κρατάει ο καθένας το πρωι. Ο φοιτητής που τρέχει να προλάβει το ακαδημαικό τέταρτο, ο εργένης εργαζόμενος που δεν ξέρει να φτιάχνει τοστ, ο κυριούλης που διαβάζει την εφημερίδα του στο παγκάκι της πλατείας, η διευθύντρια της πολυεθνικής που δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Απ όπου κι αν περάσεις, όσο κι αν βιάζεσαι, ή ακόμα και όταν δεν ξέρεις τι θέλεις, πάντα ένα κουλούρι σου κλείνει το μάτι στη γωνία.
Άλλοι το θέλουν τραγανό, άλλοι το θέλουν αφράτο. Πολλοί το τρώνε σκέτο, και κάποιοι πιο τολμηροί ρίχνουν στο χάρτινο σακουλάκι τους κι απο ένα τριγωνάκι λαβάς κιρί (sic).
Όπως και να χει, όταν ξυπνάς τα πρωινά και το στομάχι σου διαμαρτύρεται δίχως να ξέρει τι θέλει, το κίτρινο περιπτεράκι στην άκρη κάποιου δρόμου είναι εκεί για να σου θυμίσει το αυτονόητο: η ομορφιά της ζωής, αλλά και του πρωινού, πολλές φορές κρύβεται στα απλά πράγματα. Ακόμα και αν αυτά σου γεμίζουν το γραφείο σουσάμια.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή